Van wie was Charles-Maurice de Talleyrand?

Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (Parijs, 2 februari 1754 – aldaar, 17 mei 1838), hertog van Talleyrand, vorst van Benevento, was een Frans politicus en diplomaat. Hij werkte succesvol als ambassadeur, minister van Buitenlandse Zaken (drie keer) en premier onder het regime van Lodewijk XVI, Napoleon I, Lodewijk XVIII, Karel X en Lodewijk Filips.

Hij speelde een belangrijke rol op het Congres van Wenen in 1814-1815, waar hij een gunstige regeling voor Frankrijk onderhandelde. Omdat hij onder zeer uiteenlopende regimes hoge posten heeft bekleed, wordt Talleyrand wel beschouwd als het schoolvoorbeeld van een opportunistisch politicus. Talleyrand behield steeds de etiquette en tafelmanieren van het ancien régime.

Adélaïde-Émilie (sometimes Émilie-Adélaïde) Filleul, Marquise de Souza-Botelho (14 May 1761 – 19 April 1836) was a French writer.

Anne-Louise Germaine Necker, barones van Staël-Holstein, met als roepnaam Germaine de Staël ook bekend onder de naam Madame de Staël (uitspraak: [stal]) (Parijs, 22 april 1766 – aldaar, 14 juli 1817), was een Frans-Zwitsers romanschrijfster, essayiste en filosofe. Ze organiseerde een literaire salon in Parijs en (al of niet noodgedwongen) in het Zwitserse Coppet. Zij werd uitgewezen door Napoleon Bonaparte en reisde daardoor rond in Europa. De Staël bouwde intellectuele contacten en sloeg – als reactie op het Franse rationalisme – een brug met de Duitse romantiek. Madame de Staël was in politiek opzicht gematigd vooruitstrevend en bewonderde het Engelse parlementaire systeem, dat zij als voorbeeld zag voor Frankrijk. Hoewel zij als vrouw geen politieke macht kon hebben, beschikte ze over aanzienlijke invloed, genoeg om in 1814 naast Engeland en Rusland ironisch een soort "supermacht" genoemd te worden. De Staël mengde politiek en liefde.

Countess Anna Charlotte Dorothea von Medem (3 February 1761 – 20 August 1821) was born a Gräfin (Countess) of the noble Baltic German Medem family and later became Duchess of Courland. Popularly known as Dorothea of Courland after her marriage to Peter von Biron, the last Duke of Courland, she hosted an aristocratic salon in Berlin and performed various diplomatic duties on behalf of her estranged husband. She would spend the rest of her life in her estate in Löbichgau, where she would invite and host many important political and cultural figures of the time and make many acquaintances, ranging from Goethe over Napoleon I of France to Talleyrand, the latter of whom she was reportedly very close.

Dorothée Dorinville, stage name Mademoiselle Luzy (1747–1830), was a French stage actress.

She was engaged at the Comédie-Française in 1764. She became a Sociétaires of the Comédie-Française in 1764. She retired in 1781.

She was most known as a soubrette, but also performed tragedy, and acted as a singer and dancer. She was described as a serious and ambitious stage artist, and was a part of the movement that wished to introduce realistic stage costumes. She was imprisoned in 1771 after having broken the censure laws in a play by Imbert.