Van wie was Hendrik IV van Frankrijk?

Hendrik IV (Pau (Navarra, nu Frankrijk), 13 december 1553 – Parijs, 14 mei 1610) was koning van Navarra (als Hendrik III) van 1572 tot 1610 en koning van Frankrijk van 1589 tot 1610. Hij was de eerste Franse monarch van het huis Bourbon.

Hendrik werd katholiek gedoopt, maar bekeerde zich tot het protestantisme samen met zijn moeder Johanna van Albret, koningin van Navarra. Hij erfde de troon van Navarra in 1572 toen zijn moeder stierf. Als hugenoot was hij betrokken bij de Hugenotenoorlogen; hij kon maar net ontsnappen aan een moordaanslag ten tijde van de Bartholomeusnacht en leidde later de protestantse troepen tegen het koninklijk leger.

Als Franse prins van den bloede door zijn afstamming van Lodewijk IX van Frankrijk, besteeg hij de troon van Frankrijk in 1589 na de dood van zijn kinderloze neef Hendrik III. Bij het accepteren van de troon vond hij het verstandig om zijn calvinistisch geloof af te zweren. Toch werd zijn kroning gevolgd door een vier jaar lange oorlog tegen de Ligue om zijn legitimiteit te vestigen.

Hendrik was een van de populairste koningen, zowel tijdens als na zijn heerschappij. Hendrik besteedde veel aandacht aan de welvaart van zijn onderdanen. Als pragmatisch politicus toonde hij een ongebruikelijke religieuze tolerantie voor die tijd. Hij vaardigde in 1598 het Edict van Nantes uit, waardoor de religieuze vrijheden van de protestanten werden gegarandeerd en zo de Hugenotenoorlogen werden beëindigd. Hij werd vermoord door François Ravaillac, een katholiek.

Fleurette de Nérac morte le 25 août 1592 à Nérac est une paysanne française et l'une des premières maîtresses du futur Henri IV, alors prince de Navarre.

Sa relation avec le jeune prince est entourée de plusieurs récits et légendes. L'expression « conter fleurette » serait notamment née de cette relation.

Charlotte des Essarts (1580-1651), was a French noblewoman. She was the mistress to Henry IV of France in 1607–1609. She had two daughters with the king. She was a lady-in-waiting to the queen, Maria de Medici. She participated in many political plots at court.

She was the daughter of François de Essarts, seigneur de Sautour, an equerry of the king, and his second wife Charlotte de Harlay de Chanvillon.

Before coming to the French court, Charlotte des Essarts had been a member of the household of the French ambassador in London, Christophe de Harlay, Count of Beaumont and his wife Anne Rabot. She was a relation of Beaumont.

Charlotte de Beaune Semblançay, Viscountess of Tours, Baroness de Sauve, Marquise de Noirmoutier (26 October 1551 – 30 September 1617) was a French noblewoman and a mistress of King Henry of Navarre, who later ruled as King Henry IV of France. She was a member of queen mother Catherine de' Medici's notorious "Flying Squadron" (L'escadron volant in French), a group of beautiful female spies and informants recruited to seduce important men at court, and thereby extract information to pass on to the Queen Mother.

Catherine Henriette de Balzac d'Entragues, Marquise de Verneuil [katʁin ɑ̃ʁjɛt də balzak dɑ̃tʁaɡ maʁkiz də vɛʁnœj] (1579–1633) was the favourite mistress of Henry IV of France after Gabrielle d'Estrées died: her sister Marie-Charlotte de Balzac d’Entragues was also a mistress of the king. She was the daughter of Charles Balzac d'Entragues and his wife Marie Touchet, who was formerly the sole mistress of Charles IX of France.

Françoise de Montmorency-Fosseux (French pronunciation: [fʁɑ̃swaz də mɔ̃mɔʁɑ̃si fosø] ; 1566 – 6 December 1614), also called "La Belle Fosseuse" or "La Fosseuse", was mistress to King Henry III of Navarre (future King Henry IV of France) from 1579 to 1581.

Diane d'Andoins or d'Andouins (Diane of Andoins) was born in Hagetmau in the fall of 1554, and died there in February 1621. The Countess of Guiche, and called "the beautiful Corisande", she was known for having been a royal mistress of King Henri III of Navarre (the future Henri IV of France) between 1582 and 1591.

Louise de Budos, dame de Vachères, duchesse de Montmorency (13 juillet 1575 - 26 septembre 1598), fut la seconde épouse d'Henri I^er de Montmorency, Connétable de France, et plus tard la maîtresse du roi Henri IV de France.