Van wie was Pablo Picasso?

Nusch Éluard (born Maria Benz; 21 June 1906 – 28 November 1946) was a French performer, model and surrealist artist.

Born Maria Benz in Mulhouse (then part of the German Empire), she met Swiss architect and artist Max Bill in the Odeon Café in Zürich; he nicknamed her "Nusch", a name she would stick to. Their liaison ended after six months when Max Bill's plan to marry her in order to avoid her pending extradition from Switzerland was vetoed by his father (to whom he owed a substantial amount of money due to medical expenses following an accident which had forced him to leave the Bauhaus).

Eva Gouel, aussi connue sous le nom de Marcelle Humbert, née le 27 février 1885 dans le 12^e arrondissement de Paris et morte d'un cancer le 14 décembre 1915 dans le 16^e arrondissement de Paris, a été la seconde compagne de Pablo Picasso pendant sa période cubiste, de 1912 à 1915.

Marie-Thérèse Walter (Le Perreux-sur-Marne, Frankrijk 13 juli 1909 – Juan-les-Pins, 20 oktober 1977) was vriendin en muze van Pablo Picasso en moeder van hun dochter Maya.

Dora Maar, alias Henriette Theodora Markovitch (Tours, 22 november 1907 – Parijs, 16 juli 1997) was een Frans fotografe, schilderes en dichteres, die tevens bekend werd als minnares en muze van Pablo Picasso.

Haar vader was van Kroatische afkomst en haar moeder was een Française. Zelf groeide zij op in Argentinië en Frankrijk. Vanaf mei 1931 noemt ze zichzelf Dora Maar. Ze werd beroemd als fotografe en ging later ook schilderen. Ze maakte reclame- en modefotografie voor opdrachtgevers als Le Figaro illustré, waarbij zij surrealistische technieken – zoals fotocollages, fotomontages en fotogrammen – toepaste in commerciële fotografie.

Aanvankelijk was het voor de surrealisten niet evident hoe fotografie als medium binnen hun beweging paste; in het surrealisme ligt de nadruk immers op subjectieve gewaarwordingen, terwijl fotografie te boek stond als een feitelijke vorm van documentatie. Dora Maar vond een oplossing door te werken met extreme close-ups en onverwachte fotomontages, waardoor het bekende in een geheel nieuw licht kwam te staan. Daarmee leverde zij een belangrijke bijdrage aan het surrealisme. Zij was een van de weinige fotografen die te zien was op surrealistische overzichtstentoonstellingen in de jaren dertig in Tenerife, Parijs, Londen, Amsterdam, New York en Japan.

In 1935 ontmoet zij Pablo Picasso. Zij is dan 29 en hij 55 jaar oud. Ze stimuleren elkaar om nieuwe artistieke paden te bewandelen. Zij leert Picasso de complexe 'cliché verre' techniek – een combinatie van fotografie en drukwerk die hem al jaren intrigeerde. Hij stimuleert haar om weer te gaan schilderen, een medium waarmee ze de rest van haar leven zal blijven werken. Van 11 mei tot 4 juni 1937 documenteert Maar de voortgang van Picasso's schilderij Guernica. Tot dat moment was Picasso's werk niet expliciet politiek, maar door de invloed van Maar verandert dat. Vanuit de studies voor Guernica ontstaan The Weeping Woman, waarvoor Maar model stond. Negen jaar lang is Maar Picasso's model, muze en buitenechtelijke partner.

Van 1944 tot 1997 woonde zij in Ménerbes (Vaucluse), waar ze een atelier had. Pas na haar dood in 1997 wordt de reikwijdte van haar werk erkend.