Van wie was Selim II?

Selim II (Ottomaanse Turks: سليم ثانى Selīm-i sānī, Turks: II.Selim); (Istanboel, 28 mei 1524 - aldaar, 12 december 1574) bijgenaamd Sarı Selim ("Selim de Blonde"), was de elfde sultan van het Ottomaanse Rijk en de negentigste kalief van 1566 tot zijn dood in 1574. Sultan Selim II was een zoon van sultan Süleyman en diens vrouw Hürrem Sultan. Op 42-jarige leeftijd volgde hij de troon op en bleef sultan tot aan zijn dood. Als de zesde zoon, was Selim een onwaarschijnlijke kandidaat voor de troon, maar bij het overlijden van zijn vader waren zijn broers reeds gestorven. In zijn achtjarige heerschappij werden militaire successen geboekt onder aanvoerders als Admiraal Turgut. De regering bleef in handen van de machtige grootvizier Sokollu Mehmed Pasha. In Selims regeerperiode werden verschillende grote bouwwerken en renovaties verricht, waarvan de Selimiye-moskee in Edirne (ontworpen door Mimar Sinan) de belangrijkste was. Sultan Selim II werd begraven in de Hagia Sophia. Hij begon de gewoonte van latere sultans niet mee te gaan op veldtochten.

Selimiye (ur. 1525, zm. 1605) – niewolnica, konkubina Selima II i matka większości jego dzieci, Haseki Sultan w latach 1543–1568.