Van wie was Ingmar Bergman?

Ernst Ingmar Bergman (14 July 1918 – 30 July 2007) was a Swedish film and theatre director and screenwriter. He is considered one of the greatest and most important filmmakers in the history of cinema, most notably as a prominent figure of both European film industry and Swedish cinema. His films have been described as "profoundly personal meditations into the myriad struggles facing the psyche and the soul."

Among his most acclaimed works are The Seventh Seal (1957), Wild Strawberries (1957), Persona (1966) and Fanny and Alexander (1982), which were included in the 2012 edition of Sight & Sound's Greatest Films of All Time. He was also ranked No. 8 on the magazine's 2002 "Greatest Directors of All Time" list. Other notable works include Sawdust and Tinsel (1953), A Lesson in Love (1954), Smiles of a Summer Night (1955), The Virgin Spring (1960), Through a Glass Darkly (1961), Winter Light and The Silence (both 1963), Shame (1968) which was called the director's ultimate personal vision of war, Cries and Whispers (1972), Scenes from a Marriage (1973) and Autumn Sonata (1978). His films led to international acclaim and garnered Academy Award wins and nominations throughout his career, including his personal Irving G. Thalberg Memorial Award and three competitive wins accepted for Best Foreign Language Film to Swedish entries.

Bergman directed more than 60 films and documentaries, most of which he also wrote, for both cinema releases and television screenings. Most of his films were set in Sweden, and many of his films from 1961 onward were filmed on the island of Fårö. He forged a creative partnership with his cinematographers Gunnar Fischer and Sven Nykvist. Bergman also had a theatrical career that included periods as Leading Director of Sweden's Royal Dramatic Theatre in Stockholm and of Germany's Residenztheater in Munich. He directed more than 170 plays. Among his company of actors were Harriet Andersson, Bibi Andersson, Liv Ullmann, Gunnar Björnstrand, Erland Josephson, Ingrid Thulin, Gunnel Lindblom and Max von Sydow.

Harriet Andersson (Stockholm, 14 februari 1932) is een Zweeds actrice. Zij werd in 1963 genomineerd voor een BAFTA Award voor haar rol in Såsom i en spegel. Meer dan vijf andere acteerprijzen werden haar daadwerkelijk toegekend, waaronder een Premi David di Donatello in 1974 voor Viskningar och rop en de prijs voor beste actrice op het Filmfestival van Venetië 1964 voor Att älska.

Andersson maakte in 1949 haar film- en acteerdebuut met een naamloos rolletje in Skolka skolan. Daarna bouwde ze haar cv uit tot meer dan 65 filmrollen, een handvol televisiefilms niet meegerekend.

Andersson behoort tot een groep acteurs en actrices die Ingmar Bergman om zich heen verzamelde en regelmatig in zijn titels opduikt. Haar rollen in Sommaren med Monika, Gycklarnas afton (beide 1953), En lektion i kärlek (1954), Kvinnodröm, Sommarnattens leende (beide 1955), Såsom i en spegel (1961), För att inte tala om alla dessa kvinnor (1964), Stimulantia (1967), Viskningar och rop (1972) en Fanny och Alexander (1982) waren allen onder zijn regie.

Andersson trouwde in 1959 met Bertil Wejfeldt, met wie ze een jaar later dochter Petra kreeg, vernoemd naar het dienstmeisje dat zijzelf speelde in Sommarnattens leende. Het huwelijk liep in 1962 definitief stuk.

In 1992 ontving ze de Zweedse koninklijke onderscheiding Litteris et Artibus.

Liv Johanne Ullmann (Tokio, 16 december 1938) is een Noors film- en toneelactrice, filmregisseur en schrijfster. Ze was een internationale filmster en icoon van de jaren zeventig. Ullmann speelde de hoofdrol in negen films van de Zweedse regisseur Ingmar Bergman, en kreeg ook een dochter met hem, de schrijfster Linn Ullmann. De actrice Liv Tyler is naar haar vernoemd.